De Ierlandgangers (2),

Die gene die de eerste editie van deze feuilleton hebben gelezen, welke verleden jaar zomer is gepubliceerd in onze Brandinggids, heeft wellicht kunnen raden dat er een vervolg op zou komen. Al vrij snel na onze terugkeer uit de West ontstond er al wel weer plannen voor een volgende reis en naarmate het jaar vorderden werden de plannen concreter, totdat zo rond de kerst de bekende kogel door de kerk was.

Een andere locatie, was niet het enige wat anders is als het verleden jaar, ook de “bende” is met twee man, weliswaar oude rotte, uitgebreid naar acht.

Ab, de voorganger van dit jaar, met zo hier en daar wat hulp natuurlijk, wist bij een niet onbekende reis organisatie, Tightlines, een reis te boeken voor acht man naar Dingle.
( www.tightlines.nl Kies dan aan de linkerkant van de site voor “10AUG10 – Groeten uit Dingle… )

Dingle ligt in de provincie Kerry, aan de westkust van Ierland net noordelijk van de Ring of Kerry aan de Dingle Bay.

Op de bewuste zondag acht augustus, had Jaap, net als het verleden jaar zo rond de klok van half zeven in de ochtend de koffie pot aangezet en zes van de acht bendeleden verwelkomt met het dampende goed. De taxibus zou ons en de bagage, wat trouwens ruim voldoende aanwezig was, naar schiphol brengen waar we verenigd werden met de ander twee, die de ploeg kompleet maakte.

Geen minuut later als de geplande vertrektijd van half tien, steeg het vliegtuig van Aerlingus op richting Cork.Een reisje van pakweg zes kwartieren uit en thuis. Ook op dat vliegveld verliep alles bijzonder vlotjes en in minder dan 30 minuten later zaten we geachten in de taxibus die ons naar Dingle zou brengen.
Dingle, een honderd en vijftig kilometer van Cork, grotendeels over tweebaanswegen waar in Nederland zestig kilometer de max is maar in Ierland 80 of zelfs 100 kilometer mag worden gereden. Desalniettemin werd het een ritje van een slordige twee en een half uur !!! dit omdat lang niet overal die snelheid te halen was omdat er stadjes en dorpen op de route lagen waar het gas er flink af moest maar ook omdat de wegen gewoon niet geschikt waren om die snelheden te rijden.

Dus toen de klok 2 uur in de middag sloeg draaide de taxichauffeur de oprit van het Bed & Breakfast, Dunlavin House, waar we de komende zeven nachten en acht dagen zouden verblijven. Een warm welkom was ons deel, Denise Kane, eigenaresse van dit zeer fraaie huis net buiten de stadskern van Dingle verwelkomde ons heel hartelijk met een koud flesje bier. Nadat we min of meer gesetteld waren, de koffer op de kamer gebracht, en het natje heerlijk hebben doen laten smaken, liepen we richting het stadje om daar eens polshoogte te nemen en wat te verkennen.

Zeven uur hadden we afgesproken met Denise, de prak werd geserveerd, en wat voor een prak, een kip cordonbleu van een pond stuk op ieders bord, groenten en aardappelen en een heerlijk aardbeienijscoupe toe. Een meer dan voortreffelijke maaltijd, en wat we in de loop van de week wel zouden merken, was dat regel en zeker geen uitzondering.

Die avond, toch wat moe van de reis, gingen de “luiken” redelijk op tijd dicht.

De eerste visdag begon echt Iers, met regen, maar de lucht was open en helder en het beloofde dus wel een droge dag te worden. Klokkie acht uur serveerde Denise een ontbijt naar keuze, gekookte eitjes voor Jaap, tot een full house ( een volledig Iers ontbijt met lekkere vette worstjes en bloedworst ) voor Piet en Ad.
Na het ontbijt moest Denise enkele malen op en neer rijden naar de haven om ons en de benodigdheden aan boord te krijgen van een pracht van een aluminium boot van een meter of 11 waar we met z’n achten goed uit de weg konden.
Paul, onze schipper voor deze week, starten exact om negen uur de motoren en de 450 pk’s klonken als muziek in de oren. Nadat we de haven uit waren voer deze prachtboot met een kruissnelheid van 16 knopen richting de oceaan.

Deze eerste dag was de visserij al heel best, we wisten zo al tien verschillende soorten te vangen waaronder Conger, Pollak, grote Steenbolken, Koolvis, Kabeljauw en als klap op de vuurpijl een Leng van 30 pond en een slordige 110 cm lang. Opvallend was dat er veel Leng werd gevangen, niet alleen de eerste dag maar de gehele week door en zeker ook van een leuk voormaat.

Die avond kregen we wederom een voortreffelijke maaltijd opgediend van Denise, en wat later bleek, en toch niet geheel als een verrassing kwam, was het feit dat onze kok ook nog een eens chef-kok was.

Niet alleen de maaltijden waren zeer goed ook de kamers waren schoon en netjes en onze gastvrouw zorgde ruim voldoende voor ons en wij zijn dan ook niets tekort gekomen.

De tweede dag was er wat meer wind en toch besloten we de oceaan op te gaan op zoek naar grote Polak. Dat lukte echter niet zo, de visserij was wat minder dan de dag ervoor ( we waren toen wel erg verwend ) en na wat stekken afgevaren te hebben besloten we de dag af te sluiten in de monding van de baai. Hier wisten we toch nog wat mooie vis te vangen, Congeraal van 130 van Hans, 140 van Peet en 160 cm voor Piet waren de toppers van deze dag.

Die avond was er weer niets aan te merken op de prak en de dag had toch redelijk wat vermoeidheid opgeleverd en we zochten op tijd onze kooi op.

De derde dag probeerde we wat op de drift te vangen, wat ook wel lukte.
Het nadeel is wel dat je erg alert moet vissen als je op de drift vist omdat de kans dat er lood en lijn verspeeld wordt een stuk groter is. Ook deze dag werden er wat leuke exemplaren gevangen, een Pollak van 81 cm is geen kleine jongen en we vingen ook twee Bullhorsen ( Kathaaien) naast de vele Leng, kabeljauwen en Polakken.

De volgende dagen, verliepen eigenlijk net zo, met vlagen hadden we goede visserij, andere momenten viel het tegen, we probeerde nog wat om één van de weinige zandplaten in Dingle Bay maar daar was werkelijk geen schub te vangen.

De vrijdag hebben we wat afgedrift in en leuk wat Koolvis gevangen, had wat groter mogen zijn maar goed, ook naast de Koolvis hadden we wat bijvangst aan Pollak en Gul. Ook wilden we wat Makreel en dergelijk extra vangen omdat we de laatste dag een poging zouden doen om Blauwe haai te vangen, we hadden dus een rummie dummie nodig.
Deze avond kregen we, voor de tweede keer trouwens, een bijzonder lekker diner voor geschoteld van onze eigen gevangen Kabeljauw, en raar maar waar, maar we lagen weer niet bijzonder laat op bed.

Of dat aan de gemiddelde leeftijd of aan iets anders lag weet ik niet maar de pub hebben we maar twee keer gezien deze week…

Afijn, aan alles komt een eind, de zaterdag, wederom om precies acht uur het ontbijt en precies om negen uur maakte Paul de 450 paarden wakker van de “Sarra Ellie “ die ons met 16 knopen de oceaan op bracht. Daar visten we eerst op 70 meter diepte op Blue Mouth, een vel oranje vis die gelijkenis heeft met een Rode Poon met aan de binnenkant van de bek een blauwe kleur.
In de middag gingen de ballonnen over boord om toch te proberen een Blauwe Haai te scoren. Dat bleek vergeefse moeite, buiten de strijd die we hadden met de meeuwen die het op ons aas en lokvoer hadden gemunt en van de Jan van Genten die als bommen uit de lucht kwamen vallen en die soms ons aas meters diep uit zee wisten op te vissen, hadden we geen activiteit, jammer maar waar.

Die laatste dag was zeker geen domper, het had een nog mooiere week geworden dan dat het al was, wanneer we een haai hadden gevangen, maar… so be it!

Resumé, een bijzonder goed B & B met een zeer attente Denis als gastvrouw, een hele goede ruime boot met een leuke en actieve bemanning, waar we met z’n achten goed op konden vissen, ook de mensen aan de wal van Dinglebay Charters waren zo attent om de gemaakte foto’s die zelfde avond al naar Nederland te mailen.
In totaliteit hebben we achttien verschillende soorten vis gevangen, het aantal was zeker voldoende, veel Leng, Pollak en Conger, Koolvis en Kabeljauw maar ook Lipvis, Rockleng, Baars, Wijting, Rode Poon, Doggy, KookooWrap en nog meer.
Het stadje biedt zeker meer mogelijkheden als waar wij gebruik van hebben gemaakt…..

Al met al, heb je plannen om naar Ierland te gaan, dan is Dinglebay Charters en Dunlavin House zeker een aanrader.

Het zou goed kunnen dat er een derde editie komt van “De Ierlandgangers”